Vanochtend toen ik om zes uur de knagers ging voeren was-ie er opeens weer.
En net, toen ik even een snel dutje wou doen, óók.
Een vogel met een tergend lied.
Koppiekrauw! lijkt-ie te zingen. Dan een paar uithalen. En dan weer dat pesten.
Keihard. Vind me maar, daagt hij me uit.
Maar hoe ik ook kijk, ik zie niets.
Wel slaagt hij erin me uit mijn dut te houden want hárd dat hij zingt.
Zou het de zanglijster zijn, denk ik.
Want die nestelt hier.
Ik zoek op google naar ‘geluid zanglijster’ en vind er een hoop.
Geen ervan klinkt als mijn persoonlijke pestvogel. En ze klinken ook nog eens allemaal ánders.
Ik wou dat ik egel weer zag.
In elk geval 1x voor ik wegga.
Pas dan is het voor mij écht lente (hoe de tuin met al z’n knoppen en z’n bloempjes en z’n bloesems en z’n vogels en z’n muggen en z’n vliegen en z’n schrijvertjes ook z’n best doet).
Geef een reactie