Nog pakweg 2000 nachtjes slapen en dan ben ik gelukkig.
Ik hoor het Gert Klück net vertellen in het radionieuws.
65-plussers zijn van alle Nederlanders het gelukkigst.
Zowel als ze er op uit gaan als wanneer ze alleen zitten zijn.
Zoek-zoek op internet en jawel:
Zo neemt het geluksgevoel toe van 18-25 jaar (6.7) tot de categorie 26-35 jaar (6.9). Hierna loopt dit gevoel iets terug in de categorie 36-45 jaar (6.8) en 46-55 jaar (6.7). Ouderen tussen 56 en 65 jaar scoren gemiddeld een 7.0 en 65-plussers scoren het hoogst met een 7.2. Het onderzoek laat zien dat niet alleen wijsheid maar ook geluk met de jaren komt.
Die laatste zin vind ik gelul (hoezo: wijsheid) en eerlijk gezegd snap ik de rest ook niet echt.
Uitgelegd of verklaard wordt het ook niet. Mensen schijnen het te hebben ingevuld/aangekruist op een site.
7.2 vind ik overigens ook helemaal niet zo heel erg gelukkig.
‘Ruim voldoende’- mwah.
Wie van huis uit nieuwsgierig is en steeds goed nadenkt kan nooit echt gelukkig kan zijn. Zei Reve. Daar zit veel in vind ik. Ouderen die de hele dag gelukkig en wijs zitten te zijn, lijken mij in diepe slaap.
Hoe ouder ik word, des te meer ik besef dat ik nog heel veel niet weet, nieuwsgierig als ik ben. Denk ook (soms teveel) na. Gelukkig zijn bestaat volgens mij uit kleine momentjes, waarin je je nog verbazen kunt over alles dat je nog niet wist, en relativeren.
@Truus. Mooi gezegd.
wat een onzin , een 6 voor “geluk”
dan zou ik in de categorie 6.7 vallen 🙁
Our soul does not keep time, it merely records growth
Met een variatie op Truus: hoe ouder ik word (in augustus 58), des te minder eisen ik aan mijn toekomst stel. En ja, des te gelukkiger (persoonlijk zou ik liever ’tevredener’ zeggen) ik ben. Dus ja, er zit wel wat in.