Een lieve vrouw die ik ken van heel vroeger stuur ik af en toe thrillers toe.
Eerst alleen de boeken die ik zelf had gelezen, sinds een paar maanden ook thrillers die in de winkel stonden.
Ze is altijd erg dankbaar en zegt dat de boeken haar door lastige periodes in het leven slepen.
Een probleem is (meer voor haar dan voor mij maar ook voor mij) dat ze soms zo lastig in het leven staat dat ze zich incommunicado houdt.
Dan doet ze niet open voor de postbode.
En ze leest ook haar email niet.
Ruim een maand geleden vraag ik haar dochter op Facebook hoe het ervoor staat.
Die denkt dat ze wel zal opendoen maar email leest ze niet.
Wél sms en ik kan haar bellen: dit is het nummer.
Alleen ben ik óók gestoord en 1 van mijn stoornissen is dat ik vreselijke telefoonangst heb.
Niet voor zakelijke gesprekken. Wel voor persoonlijke gesprekken.
Dus bellen: nee.
Ik schrijf ouderwets een brief.
En hoor niets terug.
Ik stuur weer een berichtje aan de dochter: als jij haar spreekt, vraag je dan of ik de boeken kan sturen.
Ja, reageert die.
Er gebeurt niets.
Eind vorige week stuur ik sms-jes via internet.
Niks.
Ik message opnieuw de dochter (‘wil jij je moeder vragen…’) die dat bericht wel leest wat je op FB kunt zien maar niet reageert.
Soms is het lastig om met twee gestoorde mensen om te gaan.
Met elkaar bedoel ik.
Geef een reactie