Ik vond het zo spannend: graven naar mijn wortels, takken afspeuren van mijn stamboom.
Ik ben ermee gestopt.
Er zijn meerdere redenen.
Ik kom erop door hoe anderen met de stamboom omgaan.
Apetrots omdat ze papieren hebben gevonden die ze linken aan iemand in de 16e eeuw.
Nou ja ‘iemand’- een naam met jaartallen.
Buiten zinnen van vreugde omdat ze tienduizenden hebben gevonden met wie ze zéér in de verte zijn verbonden.
Ik zie mensen met hun stamboom beginnen die helemaal niets zelf opzoeken maar fanatiek kopiëren van anderen en dan intens tevreden zijn wanneer ze binnen een paar dagen wel 250 doden aan zichzelf hebben verbonden.
Niemand lijkt te zoeken naar de ménsen in de boom.
Niemand wil iets weten over wie ze waren, hoe ze leefden, wat ze voelden, hoe ze zich emotioneel verhielden tot de andere takken.
Ik kap er dus mee.
Wat ik ook zoek, dit is het niet.
Mijn oudste broer doet het voor zijn nageslacht. Hij houdt vooral van verhalen over ‘onze’ voorvaderen en kwam laatst bij mij toen hij het pand van de fabriek van onze vader bezocht had. Onze vader had een fietsfabriek en daar is niets meer van over . . . . . er hebben verschillende bedrijven in gezeten na de fabriek en toen hij er vorige week was zag hij een papiertje aan de muur, een papiertje met een berichtje, een papiertje waar iets over fietsenartikelen op stond. Hij maakte daar een foto van en dat vond ik leuk. Onze vader stierf toen wij nog jong waren. Ik kan me de lucht van de fabriek nog herinneren en dat was wat ik hem meteen vroeg: ‘Rook je nog iets?’ Hij rook niets. Wat wil je, we zijn in de zestig, hij is al meer dan een halve eeuw dood, bijna 60 jaar en zijn broers zijn niet erg lang met de fabriek doorgegaan. Die lucht is weg . . . . de herinnering is er nog, mijn herinnering . . . . . Ik weet eigenlijk niet waarom ik dit schrijf nu . . . . . Stamboom, het heeft met stamboomonderzoek te maken. Ik doe het niet maar doordat mijn broer ermee bezig is komen bij mij soms herinneringen boven . . . . .
Zo had ik het me ook voorgesteld: de echte herinneringen aan echte mensen.
Maar daarmee kom ik niet verder.
Het blijft na een voortvarende start verder bij namen en jaartallen.
Toch jammer, vind ik, dat je stopt. Maar aan de andere kant lijkt het me ook moeilijk om iets te weten te komen over de mens achter de jaartallen, als niemand ooit iets heeft opgeschreven en ze zijn al lang gestorven.
hallo Jeanne.
Ik ben Mira Bohmer- Mol.
Ik ben een nazaat van een zwepink.
Mijn voorouders zijn Anton Hendrik ( Antonie ) Zwepink en Elisabeth van Dijk.
Anton Hendrik is een broer van Leendert Kollaart Zwepink ged. 5-11-1794,
Ik kwam toevallig op jou site en kwam bekende namen tegen , ik ben zelf ook met mijn stamboom bezig.
Maar ik las dat je zelf gestopt bent , jammer !
Groetjes Mira.