Gewoontebeestje

“Ga je weer naar Arizona” mailt iemand.
Dat is nog een betrekkelijk neutrale vraag.
En misschien bedoelt hij wel ‘alwéér’ – maar dat staat er niet.

Zelfde dag (dit was gisteren) andere mail.
“Ga je nog ergens naar op vakantie behalve naar Amerika.”
Dat lijkt al meer op: kun je niet eens iets originelers bedenken.

Het antwoord is niet alleen: ik ga naar Amerika en alleen naar Amerika en inderdaad wéér naar Arizona.
Het antwoord is zelfs: ik volg mijn vaste route met de vaste motels.
En (nog erger): alles is al vastgelegd.
En (het wordt nu écht eng): eenmaal daar doe ik in grote lijnen wat ik altijd daar doe.

Ik, gewoontebeestje.
Wel grappig dat ik dit soort toegewijde trouw nooit erg bij mensen heb gevoeld.