Het uitzicht ligt hier weer weid open, want er is van de rechterboom een grote tak afgezaagd (nee, niet afgewaaid). De blaadjes zitten nog aan de bomen, die intussen ook een stuk groter zijn dan op de foto hierboven. Het raampje vcan de kijkdoos is dus een stuk groter – en dan heb je, als je links van het beeldscherm kijkt, nog een brede vista.
Gisteren was een topdag qua wisselvallig, hollands herfstweer: regen (van gedruil tot stortbui), wind (hard en zacht), zon (fel en pruilerig), lucht (grijs en open). Naar weer? Integendeel. Het uitzicht veranderde voortdurend, met steeds weer andere lichtstanden en kleuren, andere geluiden.
Het was prachtig want dit landschap is voor zulk weer gemaakt.
ps: het is vreemd, voegt dit stadsmens die vaak het Concertgebouw bezoekt hier nog aan toe: als je `buiten’ bent is regen veel minder storend dan in de stad en wind is een soort muziek waarmee het Concertgebouw een zware concurrent heeft.
Heb 30 jaar in de Eilandspolder gewoond en ben het helemaal met je eens.
Regen is altijd een zegen. Niets verfrissender dan je van tijd tot tijd zeiknat te laten regenen. Zeker in de wilde natuur zoals je zegt. De paraplu, het laffe luifeltje voor de kleinzerige voetganger, is eigenlijk de meest verachtelijke van alle menselijke uitvindingen.Vind ik. Er moest straf staan op het bezit van zo’n ding.
@Jaap
Oef, u bent wel erg recht in de leer! Ik meen dat zelfs de Dalai Lama, toch een voorbeeld van opoffering van het ‘zelf’, altijd een plu’tje meeneemt als het regent. Je kunt dan luisteren naar het aangenaam ploppen van de druppels, zonder als een natte hond naar huis te hoeven afdruipen.
Nog even @Jaap,
De Eilandspolder is geen ‘wilde’ natuur. Het voelt wel zo, omdat het on-Nederlands vrij en ongecultiveerd lijkt. Maar het Noordhollands Landschap + de plaatselijke boeren zorgen ervoor dat het er altijd tiptop uitziet. Waar geen vee loopt wordt gemaaid, slootkanten bijgehouden, enzovoorts. Het is geen moeras, het is een Noordhollands cultuurlandschap, dat bijna nergens (paar hectare uitgesloten) mag verwilderen.
@Nan. Ja, recht in de leer. Het leukste: urenlang ronddolen in de regen, tot het gutst en bruist en druipt, sopt en sijpelt, tintelend net zo lang tot je zelf in regen bent veranderd en als droppel het binnenhuis indrijft, goddelijk! – daarna erwtensoep als bekroning, oei oei oei.
Dank voor je informatie over de Eilandspolder.
@Jaap. Jee, dat klinkt als een gedicht. Ik ben overtuigd, ik denk dat je het meent.
Can be wild out there! Errug nat en koud, als je in januarie te voet bent, en nog 1,7 km naar huis moet lopen met je zielige natte hond!
@Nan. Je hebt gelijk en eerlijk gezegd, als het echt loei- en loeikoud is verdwijnt ook bij mij het plezier.
Om in de stemming te blijven: het regent plots tweets van Jeanne op http://twitter.com/jeannedoo . Jeanne meldt dat zij een notebook heeft gekocht in Yuma en nu via het hotel Kingman gratis zit te internetten. Ze heeft ons (?) gemist dus het is hopelijk een kwestie van tijd dat zij ook hier met een eigen update van zich laat horen. Het is allemaal erg twitter daar en niet mijn ding maar het is wel helemaal Jeanne dus toch weer leuk!
@Theo: wow – ben ik zomaar betrapt 🙂
Ik vergeet ook altijd dat twitter geen klein wereldje van bevriende tweeps is maar een deel van het grote wereldwijde web.
De feiten: de notebook kocht ik omdat ik het schrijven erg miste. Mijn gedachten ordenen sneller dan in een handgeschreven dagboekje.
De bedoeling was die gedachten tzt hier en op MijnBegraafplaatsen te zetten.
Ik kocht er ook bewust geen internetaansluiting bij.
In de Best Western in Kingman was de vorige keer dat ik hier was geen gratis internet. Nu dus wel.
En dan kon ik de verleiding niet weerstaan.
Maar.
Ik ga proberen mijn getwitter tot het minimum te beperken.
Ik ga *niet* hier iets bijdragen behalve misschien in een commentje: dit weblog hoort bij Grootschermer en de dieren en wordt dus nog 22 dagen door R. verzorgd.
Wat ik wel ga doen: blogjes schrijven op MijnBegraafplaatsen. Omdat ik hier vrijwel elke dag een begraafplaats bezoek en daar dus vrijwel elke dag iets van ‘vind’ wat ik wil vastleggen nu het nog voor in mijn geheugen zit.
Overigens is in Boulder City (waar ik hierna heen ga) geen gratis internet en in Yuma waar ik eindig ook niet.
Als dat heel erg voelt als afkicken moet ik er misschien volgende reis echt aan geloven: notebookje mee, internetaansluiting en communiceren maar.
Ha Jeanne!
Wat leuk dat je even op bezoek komt!
Big hug enzo….