In februari bleek Loki een kwaadaardige tumor te hebben.
Die niet was uitgezaaid.
Een paar weken geleden dacht ik een bobbel te voelen op zijn flank.
Gisteren ging ik met hem naar de dierenarts.
Die bekeek en bevoelde hem en concludeerde dat hij waarschijnlijk heel relaxed had gelegen zodat ik een nier moest hebben gevoeld.
Loki heeft géén kanker!
Met konijntje Tommie zijn we ook al een half jaar aan het klooien.
Het had syfilis.
Het wou niet eten.
En het had steeds een ontstoken oogje.
Met mijn lieve buurman Pieter heb ik Tommie nu al honderd(en) keren opgejaagd en gevangen voor ‘oogje zalven’.
Div zalfjes, div kuren.
We werden er allemaal doodziek van.
Omdat het steeds niet over ging. En dat jagen op het konijntje was echt goed shit.
Vandaag waren we weer met Tommie bij de dierenarts.
Oogje is idd nog ontstoken.
Maar niet zo erg als het wás.
Dus we gaan nu voor ‘aanzien’.
Als het oogje weer rood wordt en de pus weer geel, moeten we terug komen.
Anders moeten we er allemaal mee proberen te leven.
Geef een reactie