Na een halfdoorwaakte nacht R. van de bus gehaald en het beste scenario voor Guus-vangen bedacht.
Dat vangen lukt in 1x. Zo snel dat we allebei het ergste vrezen, want zo kennen we onze kater niet.
Met een heftig loeiende Guus naar de dierenarts waar blijkt dat mijn lieve man geen mes heeft ingeslikt dat slechts door een zéér riskante chirurgische ingreep kan worden verwijderd (een vrouw bedenkt wat als ze zich zorgen maakt) maar dat hij keelontsteking heeft.
"Komt wel vaker voor in deze tijd van het jaar," zegt de dierenarts.
Hij geeft pijnstiller en antibiotica en vocht.
Guus naar huis gebracht, Roelof op de bus gezet, booschappen gedaan.
Drie kwartier later thuis. Guus geeft kopjes, ik geef rosbief.
Guus eet als ik het maar in kleine stukjes scheur.
Daarna drinkt hij een bakje water leeg.
Guus, kortom, is herstellende.
Ik duik nu in bed.
O, wat een opluchting voor je! En nu lekker slapen en straks gezond weer op!
En beterschap voor Guus, natuurlijk.
wat een opluchting! hopelijk heb je alsnog heerlijk geslapen.
He gelukkig! Wat zal je opgelucht zijn!
En met een rosbiefkuurtje naast het antibioticum heeft de keelontsteking ook nog een prettige bijkomstigheid voor Guus!
Beterschap!!
Gelukkig valt het mee. Veel sterkte met de zieke!
Wel kristeneheer, gelukkig zijn je nachtmerries niet uitgekomen. Welterusten en kopjes van A&S voor Guus!