Guus

Ergens midden in de nacht irriteer ik Sammie (ik ga verliggen) dus vliegt hij Guus aan die op het voeteneind ligt te slapen.

Vanochtend ligt Guus op het overloopje. Wanneer hij opstaat (het duurt even) likt hij aan zijn rechterpootje. Hij strompelt naar beneden, kan haast niet op het pootje staan.
Eten wil hij wel, aangeraakt worden niet. Toch draag ik hem naar boven en leg hem op bed (zijn normale routine na het ontbijt – daar liggen, niet het opgetild worden).

Wanneer ik thuis kom van te kort geknipt zijn ligt Guus beneden op het kleed. Hij is erg op zijn hoede voor me. Rosbief wil hij wel, een aai niet. Hij duikt zelfs weg.
Alsof hij wéét dat ik vanochtend direct een afspraak voor morgen met de dierenarts heb gemaakt en R. heb gebeld om te komen assisteren met Guus met geweld in het mandje duwen.