Twee dagen heb ik het luikje nu op ‘open’ staan (met plakband) en twee dagen doet Guus of er een stalen plaat zit tussen hem en de toegang tot de buitenwereld.
Dan verzin ik een list.
Ik haal de ham uit de koelkast en open het pakje.
Guus springt op het aanrecht (zou misschien niet moeten maar sinds hij dodelijk ziek is verklaard mag hij álles en doet hij ook alles).
Ik haal snel een plakje ham uit het pakje, sluit het af en ren met de ham naar de bijkeuken.
Houd daar de ham achter het luikje.
Guus kijkt.
Guus ruikt.
Guus stapt door het luikje en eet de ham.
Ik ga terug naar de keuken, sluit de deur en houd nu ham aan de keukenkant van het luikje.
Guus stapt er probleemloos doorheen.
Morgen nog eens proberen en dan met luikje dicht.
Haha, wat goed! Jij kan je echt inleven in de kat 😉
Sterker: toen hij daarna even buiten was heb ik heel gemeen het plakband van het luikje gehaald en net gedaan of ik hem niet zag toen hij buiten stond te zeuren om door het (door mij te openen) raam te worden binnengelaten.
En ja! Guus kwam gewoon binnen door het (dichte) luikje…
Het binnen bij jou kunnen zijn is kennelijk ook een sterke ‘incentive’ voor Guus 🙂 Zonder plakje ham!