Handel

Het eerste jaar dat ik kalenders uit Amerika meenam voor de Winkel bleef ik met driekwart zitten.
De jaren erna kocht ik wat voorzichter in zodat de strop wat kleiner werd.
Maar lópen? Nee. Dat deed het niet.

Dit jaar koop ik extreem voorzichtig in. Van alles maar 1, 2, hooguit 4 exemplaren. Wel in totaal 25 verschillende (om het leuk te laten ogen).

Vandaag komen de kalenders op de winkel-site en wordt de nieuwsbrief verstuurd.
Waarna bestelling op bestelling volgt en ik niet meer bijhoud wat nu al verkocht is en dan mailt er weer iemand “ik heb betaald!!” en moet ik dat checken en beantwoorden.
Ook mailt iemand: “heb je er twee van die van Elvis”. En: “ja” mail ik terug maar dan moet je wel snel bestellen want ik kan niet garanderen dat dat straks ook nog zo is.
Een uur later is een ervan besteld.

Zo gaat het door en ik probeer zicht te houden en orde te scheppen (haha – ik!).
En die paar die ik op de gok kocht met de gedachte “niks erg als ik ze niet verkoop, hou ik ze lekker zelf” vlogen er direct uit.

Ik denk nu: ik was te laag geprijsd.
En: ik had meer moeten kopen.

Maar vooral: zal ik het ooit leren?