Hardvochtig – mild – watje

De laatste weken zitten Femke en de tuttebollen overdag in de schuur.
Om half negen staan ze op de stoep en kijken naar het raampje waarachter ik me direct moet vertonen om de deur open te doen waarna eerst Femke (plof) naar binnen wipt en dan Tut (plof) en tenslotte Bolletje (plof).
Eten en drinken staat er dan al waarna het drietal het vertikt de schuur nog te verlaten.

De laatste dagen was ik hardvochtig. Zodat ik om half vijf met zachte drang mijn lieve kipjes over de drempel richting hun eigen hok en op stok hielp. Omdat de ervaring heeft geleerd dat als eenmaal in de kopjes zit dat ze binnen mogen slapen dat érg lastig er weer uit te krijgen is.
Vandaag is het buiten echt bar en boos. Brave knagersmoeder dat ik ben breng ik die elke twee uur nieuw voer en vers water. Aan den lijve voel ik zo hoe naar het buiten is. Ik besluit dus al vroeg dat wat mij betreft de kipjes vanavond binnen mogen slapen.

Femke en de tutjes zijn er niet gerust op.
Zodat ze zich verstoppen in het hoekje achter het hok waarin nu nog Diddle zit.
Ik werp ze nog een berg stro toe. En doe de deur dicht.
Truste kipjes.