Ze is van voor mijn tijd maar ik weet wat ‘een Heintje Davids’ is.
Dat is afscheid nemen en dan telkens weer terugkomen.
Deze week(weken) ben ik in een Heintje-Davids-flow.
Ik stop met Fanlog. Ik stop terecht met Fanlog. Ik werd doodmoe van het vroeg naar bed en vroeg weer op en ook van het geregel en gedóe.
Prima beslissing dus om Fanlog op *stop* te zetten en veel goede wensen te wensen aan de ploeg van Fanlog-Het Vervolg.
Héérlijk – niet meer vroeg dit en vroeg dat.
Fantastisch – geen druk meer om ergens op schrift iets van te hoeven vinden.
Maar de ene na de andere uitzending eigen ik me toe (“zal ik overnemen?” “zal ik ook een stukje meedoen?”).
En de wekker, die staat dag na dag gewoon weer op half zes.
Nou ja – nog even.
In de nacht van zaterdag op zondag net na middernacht valt echt mijn doek.
Béng! Wég met oud-Fanlog. Wég ook met Jeanne die natuurlijk niet écht Heintje is. Alleen deze week een beetje. Maar zaterdag-zondag-middernacht I take a bow en nou tabé dan.
Stiekem blijf ik toch een beetje hopen… 😉