Het dooit dus.
En het gaat zo snel dat ik de sneeuw bijna voor mijn ogen zie verdwijnen.
Dit ziet er nog heel romantisch uit, morgen zal vermoed ik alleen nog de aarde besneeuwd zijn.
Met vieze sneeuw.
Niets meer mooi-wit, niets meer sneeuwballen laat staan sneeuwpop.
Ik heb zojuist mijn eerste tocht naar de Plusmarkt in tien dagen gemaakt.
Essentiële levensbehoeften gehaald als mijn favoriete kaaskoekjes.
Op de terugweg uit De Rijp een klevende VW-bus aan mijn bumper gehad.
Aan de kant gaan staan en die laten passeren (ik ben daar gek om me te laten opgejagen en op de nog erg gladde polderwegen met 60 km p.u. door de bochten langs de sloten te gaan scheuren).
Vertraagd achter ‘m aangereden vurig hopend dat-ie voor me van de dijk zou afglijden de plomp in (maar helaas).
hahaha, de kerst met bijbehorende vredige wensen is zo te lezen echt voorbij.
Maar mbt Muisje ben ik nog steeds de zorgzaamheid zelve.
Dat had ik ook niet anders verwacht. En die klevers, je moest eens weten weten wat ik ze af en toe toewens.
Fijn dat het weer dooi is en je weer lekker je huis uit kunt en zelf weer je boodschappen kunt doen….:-)