Zat ik gisteren wat treurig te simmen wegens chaos in het hoofd en het hebben van géén puzzel.
Linda biedt puzzels, Lyda mailt: ik heb hier mooie puzzels die ik ooit van jou kreeg – wil je ze hebben.
Ja! graag!
Daarna bedenk ik: ooit kocht ik een Coca Cola-blikje (voor de handel) en daarin zaten stukjes puzzel. Ontwerp van Norman Rockwell.
Op een yard sale dus tweedehands en het is maar zeer de vraag of de puzzel compleet is.
Toch begin ik er vanmiddag aan.
Om half twee.
Om half vijf heb ik ‘m bijna af.
Nadat ik een domme fout in nb de rand heb gecorrigeerd.
Wat is dit leuk! wat wérkt dit kwa ‘al het andere verdwijnt uit je hoofd’.
In mijn beleving ben ik bezig met een puzzel van zeker 500 stukjes.
Ik tel de randen.
280.
Juist.
oh wat leuk dat je er toch nog één had…de doos met de puzzels is meegenomen en ze gaan morgen onderweg naar je….:-) Ik heb gisteren ook weer een begin gemaakt met een nieuwe…
Als ik dit zie krijg ik er meteen weer zin in, ik vind het heel rustgevend maar ja, mw. K.de K. op tafel met krabbelpootje en zwiepstaart. Vooral die van Jan van Haasteren zijn zo leuk of Anton Pieck.
@Truus: Van Haasteren en Anton Pieck vind ik helemaal niks.
Ook hierbij dus ‘kwestie van smaak’.
Ik zie dat het allemaal aan het goedkomen is en dat jij weer kan puzzelen! Leuk voor je! Houdt Sam zich gedeisd?
So far so good!
:-0 De puzzel is inmiddels af zag ik in de recentere post. De puzzels van Linda zijn er ook al. Je hebt dus weer wat te doen. Op naar de 2.500 stukjes puzzels (grapje). Ik denk dat ik er ook maar eens eentje ga doen als ik thuis ben. Helaas nam S zijn puzzels mee naar huis. Stom eigenlijk 😉