Gisteren is Greta minder actief dan anders.
Ze zeurt niet.
En zit om zes uur al op stok.
Vanochtend staat ze niet om vijf uur te jammeren dat ze de tuin in wil.
Wanneer ik haar om half zeven buiten laat drinkt ze.
Veel.
En gaat weer terug op stok.
Dierenarts gebeld en afgesproken dat ik Greta direct breng en dat wanneer een dierenarts tijd heeft die even naar haar kijkt.
Om half negen Greta afgeleverd.
Om twaalf uur zelf gebeld hoe het ermee is.
De dierenarts wil haar ontlasting nog onderzoeken en belt me terug.
Tweede helft middag.
Dat is net gebeurd.
Greta heeft geen parasiet.
Eigenlijk: hij heeft geen idee.
En stelt voor: haar vocht geven en antibiotica.
Dat laatste zeven dagen lang.
En dan: “Het wordt spannend…”
Ik leg uit dat ik dit weekend geen hulp kan organiseren en vraag of ze daar kan blijven tot maandag.
Dat kan.
De dierenarts vraagt nog even: “Ik weet niet hoever u wilt gaan…” en hij doelt, denk ik, op het prijskaartje.
Ik zeg dat zolang Greta een goede kans heeft en de behandeling niet te vervelend is, ik inderdaad ver wil gaan.
Dat doen we dus.
Waarbij het “spannend” wordt.
Geef een reactie