Wat ook gebeurt bij verjaardagen: mensen van wie je al jaren niets hoort die nu ‘gefeliciteerd’ wensen en tegelijk vragen “hoe het gaat”.
Dat is lastig.
Er zijn mensen aan wie ik best van alles wil vertellen.
Tegenover andere mensen, vooral mensen die een stuk succesvoller zijn dan ik, aarzel ik.
Hoe gaat het met mij.
– ik ben gelukkig
– ik heb een mooi huis en leuke dieren
– ik ga fijn op vakantie
– ik heb erg leuke hobby’s
– ik heb een Winkel die mijn ‘passie’ is
Ik moet er nog even over nadenken.
“Mijn leven is eerlijk gezegd nogal mislukt”- nee, das niks.
Bovendien is het niet waar.
Maar om nou te zeggen dat ik heppie Zjienie ben – dat evenmin.
Genuanceerd verhaal dus?
Maar dat wil ik helemaal niet hoeven bedenken tegen iemand die ik 1x per jaar/jaren spreek/mail.
LOL, mijn leven is eigenlijk nogal mislukt zou bij mij het antwoord zijn, met de toevoeging: in jullie ogen door mij gezien, maar desalniettemin ga ik vrolijk door op de ingeslagen weg etc. etc.
.. ik heb ’t naar m’n zin ?
Heel goed! “Ik heb het naar m’n zin..”
ik bedoel eigenlijk, ’t roept de vraag op, wat zou haar ontbreken om -heppie J.- te zijn,
maar ik ben ook maar een passante,
dus blijft dat mijn vraag.
proficiat!
groet