Er zijn hier mollen.
Mensen (ándere mensen) vinden dat niet fijn.
Want ze maken hopen op het gazon. Of ondergraven de stenen.
De eerste keer dat een mol in mijn tuin opdook, gaf ik hem een naam.
Hubert.
Dus wanneer na een tijdje weer eens een hoop verschijnt, denk ik: daar heb je Hubert weer.
Hubert ondergraaft op dit moment mijn terrasje direct achter het huis.
Heel erg soms zie ik dat letterlijk gebeuren.
Kleine beetjes zand worden omhoog geduwd.
You go, Hubert!
Een paar dagen geleden gebeurde het toen buurkat Bruni in de tuin was.
WTF zag ik hem eerst denken.
Toen legde hij voorzichtig een pootje op de hoop.
Waarna hij helemaal los ging.
Pets pets pets.
En toen: graaf, graaf, graaf.
Alsof hij hoopte Hubert zélf uit te graven.
Hubert laat het niet gebeuren maar Bruni is er zo wel in geslaagd de zandhoop over een groter deel van het terras te verspreiden: het is een platte, zanderige boel.
Twee dagen later: daar is weer een fraaie Hubert-hoop.
De foto’s houden niet over.
Maar ik dacht: ik moet er snel bij zijn want ik zie Bruni al opduiken in de achtertuin.
Geef een reactie