Vandaag twitterde iemand die ik ken via een lijst dat ze behalve zichzelf nu ook haar bedrijf bij Twitter had vastgelegd. Want: dat moest.
Ik vond het bizar omdat ik twitter als mezelf = tevens Fanlogger Radio 1 Journaal (dat vooral tijdens de uitzendingen) = webwinkelierster (waar ik het ’t minst over heb).
Dat ik het bizar vond twitterde ik ook.
Maar hier is eveneens een scheidslijn.
Ik kan (vandaag bv) erg actief stukjes schrijven op Fanlog – maar die lezen de meeste mijn-log-bezoekers niet.
En dan manifesteer ik me ook nog eens op Twitter.
Soms minder, vandaag toevallig weer méér.
Hier schrijf ik intussen -vrijwel- niets.
Wat niet uitmaakt voor wie het leuk vindt me hier zo’n beetje te volgen.
Maar soms (vandaag bv) denk ik dan zelf: you ain’t seen nothing yet! nl mij op Fanlog en op Twitter waarbij ik mbt Twitter denk ‘dat ligt je of niet en de meeste mensen denk ik niet’.
Maar Fanlog is echt mijn andere identiteit, nee de andere kant van mijn identiteit.
Of misschien zelfs ‘ik’ net zoals dit log ook ‘ik’ is.
Naar fanlog weet je me nog wel te verleiden van hieruit (ik ben geen radio 1 luisteraar maar wel nieuws-volger). Daar ben je Jeanne de journalist. Professioneel èn persoonlijk. Hier op je eigen log blijven weinig (!) zieleroerselen onbesproken en dat maakt je log nog steeds best uniek.
Het mooie is dat dit log en Fanlog, ofschoon natuurlijk anders van opzet, qua ‘identiteit’ geheel op elkaar aansluien. Jeanne-zinnetjes en -approach, waar ook vermeld, zijn vanwege het volkomen eigen handschrift in toon niet inwisselbaar, uit duizenden te herkennen. Als auteur kun je je weinig beters wensen, gij vrouwe.