Ik ben fan van Edita Gruberova.
Dit is mijn bureaublad
Ik ben op Facebook lid van een Edita Gruberova Fanclub.
En ook van een Beverly Sills Fanclub.
Op die laatste plaatst een paar dagen geleden iemand een fragment van Gruberova’s concert van tien dagen geleden.
http://youtu.be/X2kmGSo_9K0
Hij is enthousiast en vraagt wat de anderen vinden.
Er ontstaat ‘onenigheid’ om het vriendelijk te formuleren.
Vb: IF SCREAMING OFF-KEY IS YOUR THING, GO FOR IT!!
Want sommigen van ons vinden ‘Grubi’ zoals ik haar niet eens in mijn dromen zou durven noemen helemaal te gek terwijl anderen haar háten.
Iets er tussen is er niet.
Sommigen van diegenen van ons die haar bewonderen stellen voor: zullen we met ons (Beverly Sills-fans) allen naar een opera van haar gaan?
Bv: haar allerlaatste optreden.
Dat is op 31 januari 2015 wanneer mijn idool ruim een maand 68 is.
Ik vraag op de Edita Fanclub wanneer de kaartjes daarvoor te bestellen zijn: pas voorjaar 2014.
Ik opper: zou het niet leuk zijn als Edita de helft van de zaal zou afhuren voor haar trouwste fans.
Een woeste reactie: wie bepaalt dat? Wie zijn de trouwste fans? Zij die al 40 jaar haar volgen? de vrouw van 90 die nog steeds Edita na reist? Wie???
Ik voel de boodschap: hoe lang ben *jij* eigenlijk fan (antw: nog niet zo lang) en: wie denk *jij* eigenlijk wel dat je bent?!
Ik bedoelde het niet serieus.
Het was een fantasie.
Dat schrijf ik ook.
Maar zoals bij de Beverly Sills fans een aantal mensen mij nu walgend de rug hebben toegekeerd komt het ook hier niet goed tussen de hard core fans en mij.
Niet per se alleen door deze opmerking overigens.
Soms hoor je ergens bij of je hoort er niet bij.
En ik heb een groot talent voor nooit echt ergens bij horen.
Wauw! Prachtig! Wat kan ze zingen!