In de polder

Gegroet gij allen, out there.

J. is uitgevlogen en ik heb me temidden van het gedierte gevestigd, op een heerlijk moment nu alles aan het groeien en bloeien is. Jammer voor J., vond ze zelf ook, maar haar wachten de verrukkingen van Arizona.

NRC/H’blad liep donderdag nog iets op de feiten vooruit, maar zij hadden het over die imaginaire polder, terwijl die van J/mij zeer echt is. De katten zijn snel in de zij-is-op-reis-modus overgegaan: hun vaste, sterk van de normale gewoontes afwijkende slaap- en zit plekken, niet zeuren om rosbief en niet geaaid willen worden of op schoot zitten. Madame Eeb – alweer wat ouder maar vitaal zat – heeft de bank voor de zetel ingeruild (wegens: ik zit op de bank en J. op de zetel) waar ze langdurig gezelschap van Sammie krijgt. Guus houdt zich op een afstand, op drie verschillende plekken, maar realiseert zich inmiddels wel dat ik geen kwaad volk ben (wat overigens iets anders is dan goed volk). Knagers en kippen zetten hun autonome en ondernemende leven gewoon voort. Dat ik van plan ben om de “wilde knagers” te verjagen en Agnes & Femke wil leren om samen Hillary & Co in het kippenhok op stok te gaan, weten ze nog niet. Ambitieuze plannen, vind ik zelf.

PS: of de foto van Eeb met NRC/H’blad’s kop: Ontspannen sfeer keert terug in de polder over het Voorjaarsoverleg boven dit bericht verschijnt, is me onduidelijk. Mijn gewenning aan J.’s pc is nog niet voltooid.