Het is donderdagochtend en de zon schijnt. Eeb, de oude dame, slaapt, binnen op de stoofhete vensterbank. De heren zitten buiten hartelijk samen – we hebben net kopje likken gedaan – en bedenken wat ze nu weer eens zullen gaan doen. Ik geloof dat ze J. nu niet missen; verder zal ik het als oppasser nooit schoppen.
Wat een luizenleven voor die drie 🙂
Het enige dat ontbreekt zijn oortjes in de oortjes van de waakse heren. Mevrouw kan rustig slapen.
Harrie 🙂