Jeetje

Om half zes op (dus).
Blij omdat Guus een deel van de nacht op mijn kussen had geslapen (deed hij voor ik weg ging ook wel, sinds ik terug ben niet meer).
Érg blij omdat Guus wat wilde eten.

Radio1Journaal beluisterd (dat leuk was) en er positief over geschreven.
Me verheugd op
– lang douchen
– Volkskrant lezen

De Volkskrant die ik om acht uur nog niet op de mat zag liggen maar die er nu toch wel zal zijn – dacht ik.
Niet dus. Geen krant.
Mij ontsnapt in gedachten een zéér kernachtige vloek waarbij ook het vermeende opperwezen niet buiten schot blijft maar die hier omdat ik niemand wil shockeren (haha) wordt vervangen door ‘jeetje’.

Volkskrant gebeld. Waar de mechanische stem zegt dat nu de nabezorging wordt ‘opgestart’ en dat ik vanaf 1 uur die nabezorging tegemoet kan zien.
Jaja, zal wel. Ik geloof er niks van en zelfs áls-ie komt: de zaterdageditie van het ochtendblad lees ik op de zaterdagochtend.