Er zijn keren dat ik nauwelijks last heb van de jetlag.
Dit is niet zo’n keer.
De nutteloze nachtelijke uren vul ik met Sammie knuffelen en ‘dingetjes doen’ ipv ‘achterstallige administratie bijwerken’ wat verstandig zou zijn. Sammie knuffelen is natuurlijk wel nuttig. En leuk.
Over Radio 1 Journaal schrijf ik op Fanlog drie saaie, suffe stukjes.
Daarna probeer ik weer te slapen. Lukt niet.
Sammie en Guus zeuren om rosbief. Er is nog 1 ons. Ik besluit de helft te geven.
Helaas: het blijkt rosbief met peper te zijn wat slecht voor ze is en wat Sammie niet eens lust.
Terug naar mijn bureau waar Guus op de monitor wil springen en met monitor en al omlazert.
Ik schrik en roep iets, Guus schrikt en vlucht weg.
Ik probeer te troosten met een schoteltje melk. Willen ze niet.
Harde brokjes dan maar.
Moemoemoe
Geef een reactie