Een paar jaar geleden had ik een redelijk opgeruimde klerenkast.
Wanneer ik op vakantie was, kwam Roelof oppassen en die had voor zijn eigen kleren genoeg aan 1 klein plankje en zijn koffer.
Nu komen er vreemden en meestal zéggen ze, dat ze niet veel plankruimte nodig hebben.
Maar omdat ik niet weet of dat bescheidenheid is of écht, heb ik steeds gezorgd voor 1 lege la en vier lege planken.
De kleding op die planken legde ik bij de kleding op ándere planken.
Eerst heel netjes.
Maar daarin kwam de klad.
De laatste tijd zó veel klad, dat ik zelfs ongevouwen truitjes in het wilde weg ergens op en tussen stopte.
Ik neem me al weken voor deze kast op te ruimen.
Omdat er voorlopig ruimte zat is in het andere deel van de kast (ik ga toch niet weg en er komen dus ook geen oppassers).
En omdat ik al een tijdje denk over de aanschaf van nieuwe sweat pants terwijl ik niet uitsloot dat ik die al hád. Geen nieuwe, eerder oude uit thrift stores.
Waarmee ik geld uitspaar.
Het levert vier verrassingen op.
(twee sweat pants had ik al, drie nieuwe, oude zijn best aardig, 1 vind ik niks maar doe ik toch niet weg).
Alle zes opgestapeld. Die paarse niet erg netjes.
De rest van de kast is trouwens nog een chaos.
Baby steps, baby steps.
Geef een reactie