Gisteren neem ik nog met R. door hoe het met geld kan tegenzitten.
Dit nadat hij (hij bood het aan, ik vroeg het niet, ik suggereerde het niet) bij de dierenarts waar we het mandje van caaf Carla ophaalden haar behandeling pinde.
Meer dan 50 Euro.
Voor een caaf nog geen 24 uur in de ziekenboeg van de dokter, pijnstiller, antibiotica, dwangvoer.
En consult klein dier natuurlijk.
Ik vind dat veel.
Ik moet er niet aan denken dat je een mens op de armoedegrens bent (of eronder) met een cavia of konijn of kat die ziek wordt.
Vandaag verzend ik de Nieuwsbrief met nieuwe Kadotips en ik gooi het ook op twitter.
Net als elke dag de Deal van de Dag die ook hier staat wat niet bar veel pleegt op te leveren.
Maar vandaag krijg ik niet alleen drie bestellingen (joechei!) maar bestelt een bedrijf dat me zuinigjes (zo interpreteerde ik het) meldde dat het 1(!) boekenlegger wou laten komen er nóg 14 en betaalt meteen.
Moge het geluk zijn gekeerd.
En zo niet: elke paar tientjes zijn hartstikke welkom.
Zó welkom dat ik niet meer nuffig doe ’twee werkdagen voordat ik naar de brievenbus kuier’ (al staat dat wel in de bevestiging) maar direct de deur uithol om te gaan posten.
Slechte financiële tijden maken nederig.
max zegt
Maar je moest toch naar de brievenbus 🙂 Ik betaalde ook hoor. Mét identifier! Maar je hebt gelijk, het is onwijs duur allemaal. Dat merk ik ook voor Ztje. Toen ik me afvroeg waar mijn geld was gebleven realiseerde ik me dat ik 450 (!) euro had uitgegeven voor het speciale voer voor onderweg….geen bedragen toch?