Het is weer kerstkaartentijd.
De eerste heb ik al binnen.
Van de buren schuin tegenover die hun hele tuin al vol kerstartikelen hebben gezet.
Ze hebben ook een tuinding waaraan meerdere vetbollen hangen.
Lief.
Alleen beweegt dat tuinding.
Niet een beetje door de wind, nee, alle armen hangen aan een draad die op en neer gaat.
Zielig, vind ik.
Maar de mussen lijkt het niet te weerhouden.
Ik moet ook weer kerstkaarten sturen.
Het minimum aantal wat ik niet kan vermijden.
Ik kijk in mijn agenda.
Volgend weekend is tijd zat.
Geef een reactie