Het is weer kerstkaartentijd.
De eerste viel op 5 december bij me in de bus (van de overburen).
Sindsdien kreeg ik er nog vier.
E茅n was van iemand die altijd door hemzelf gemaakte tekeningen op zijn kaarten zet.
Deze keer is de tekening van een vergezicht in Malaga met als datum september 2012.
Wat me eraan herinnert dat we sinds een paar jaar zijn gestopt elkaar vakantiepost te sturen.
Gisteren heb ik de kaarten voor naar Amerika geschreven.
Ik vertelde dat aan een vrouw die terugmailde: zeker 茅rg pompeuze?
Maar het zijn juist bescheiden kaarten met foto’s van engeltjes die ik fotografeerde op Amerikaanse begraafplaatsen.
Zoiets stuur ik meestal (als ik geen kaart gebruik van Wakker Dier of de Partij voor de Dieren of iets anders door een ander gemaakt).
En daarop krijg ik uit Amerika inderdaad n贸贸it een enthousiaste reactie.
Wat me al eerder had moeten doen besluiten om over te gaan op ‘pompeus’ – volgend jaar dan maar.
Nu
– het dorp (uit-de-winkel-kaarten op die ene na bij wie ik Partij voor de Dieren aandurf)
– familie (1 – weet nog niet wat ik zal sturen)
– bevriende kennissen (deels engeltjes, deels Amerikaanse kaarten)
Totaal: 20.
Om en nabij.
Zou dit normaal zijn? Waarmee ik bedoel ‘gangbaar’.
Of sturen andere mensen meer kaarten.
Of juist minder?
ik heb er altijd gruwelijk de pst aan gehad, deed het toen mn moeder nog leefde en toen mn schoonmoeder en nu doe k het voor een heel oude tante. Dan ben i bezig en doe het ook nog maar voor een paar fmilieleden . .. . . misshien. Was er vanmorgen mee bezig voor die tante dus en zou het thuis afmaken maar kheb er niks geen zin in bah 馃檨 Stom he, tgeeft me een slecht gevoel en als ik he af n klaar heb ben ik tevreden over mezelf. Heb gewoon een schop onder de kont nodig wat die stomme kaarten betreft . . . . . moet je ook nog nar het postkatoor 馃檨
ps stuk of 2 denk ik zo ongeveer . . . . . vast nie meer
20 . . . . . endie stomme computer moet ik ook nog zo vreselijk op rammen want hij voelt niet wat i tik, alles is som nit leuk . . . . . alles zit soms een beetjetege (
Ik ben evenmin vooruit te branden.
Was met de Amerikaanse kaarten al aan de late kant.
Heb er van de andere nu in twee uur 1(!) af…
En denk net als jij (vermoed ik): het maakt niet uit of ze vandaag worden geschreven of zondag.
Terwijl het idd zo’n opgelucht gevoel geeft als het 谩f is.
Ik vind het altijd erg leuk om te doen en schrijf ook veel kaarten, maar dit jaar moest ik mezelf er echt toe zetten, want oef wat zag ik er tegen op.
Maar het is weer gelukt en ze zijn de deur uit en dat was dit jaar echt een opluchting, volgend jaar gaat het vast weer beter….Geen kaarten schrijven zou ik niet kunnen, daarvoor vind ik het toch te leuk.
E茅n velletje kerstzegels (is dat 20?) maximaal.
Na 10 jaar alleen digi-wensen voor ’t eerst weer terug naar kaarten schrijven dit jaar.
Digi-wensen vind ik helemaal niks, zeker niet indien aan Undisclosed recipients.
Wat me aan mezelf ergert is dat wanneer het moment nog ver is ik denk: nu ga ik er gewoon eens lol in hebben, laat zelfs kaarten printen.
En dan is het zover en realiseer ik me dat ik het n贸贸it leuk vind kerstkaarten te schrijven en dus ook nu niet.
Ik ben klaar, natuurlijk zal ik latr merken iemand vergeten te zijn. Nu ng he posten, zelfs dat vind ik een hele klus. Gister met die kaaten in m’n fietstas geen brevenbusgevonden waa ik ze in wilde/durfe gooien, dt ga k vandag doen.
Dankjewel voor je kaart, Jeanne! *kus*