Ik ben, denk ik, niet erg fanatiek-politiek.
Soms een beetje. Over dieren.
Maar ik loop niet steeds te schreeuwen dat ik zo ontzettend links ben en tenzij iemand Wilders-taal uitslaat tolereer ik diens rechtse praat.
Nu ontmoet ik in Nederland niet veel nieuwe mensen.
Tenzij via de sociale media en dan kan het lastig zijn als iemand met wie ik gezellig over opera pleeg te keuvelen opeens rare dingen over politiek zegt.
In Amerika ontmoet ik wél mensen.
En praat over natuur.
Soms bevrienden die me op Facebook.
En ontpoppen zich als Tea Party People die steeds roepen dat ze recht hebben op wapens.
Ik voel me in toenemende mate ongemakkelijk met deze vrouw.
Wat z’n climax vindt in de kerstgroet die ze mij (en velen met mij) stuurt.
Ik neig nu sterk tot ontvrienden.
Omdat met zulke mensen in discussie gaan zelden zinvol is.
Geef een reactie