Kieken

Ik ben gefascineerd door hoe anderen wonen.
Sowieso vind ik andere mensen nogal spannend als ik ze maar waarneem en er niets mee hoef.
(hierop kom ik terug bij ‘Gluren naar de buren’)

Graag rijd ik rond door woonwijken.
Langzaam. Kijkend.
En als ik het durf: fotograferend.
Maar zomaar in een woonwijk foto’s maken durf ik eigenlijk niet.
Dat doe ik dan ook zelden.

Thank the Lord for yard sales dus.
Snelle kiek van de sale waar ik wás met als uitleg als ze iets vragen dat ik overal waar ik iets koop ik ook een foto maak. En dan stiekem nog wat buurtuinen.

In de Yuma Foothills kiekte ik eerst de yard sale en toen de mooie man.
Die het vóelde en omkeek. Waarop ik in mijn onhandigste Engels (bewust overgaand op ‘kjoet’) uitlegde dat wij in Joerop niet van die mooie auto’s hebben en mocht ik een foto maken terwijl hij um waste?
Tuurlijk, zei aardige jongeman. Hij had er trouwens nog 1 – zou hij die ook even uit de garage rijden?
Nee, nee, het moest natuurlijk lijken.
Snelle kiek dus (want voelde me toch wat ongemakkelijk).