Er is weer iets nieuws op Twitter waarop ik probeer me alleen tijdens het ochtend-Radio 1 Journaal uit te leven omdat ik anders net zo ga zeuren en zeveren als veel andere tweeps.
Het nieuwtje is dat iemand je kan aanbevelen als iemand om te volgen.
Iemand beveelt *mij* aan – krijg ik gemaild.
Altijd leuk natuurlijk. Want 403 followers is leuk maar voor je het weet heb je iets verkeerd gezegd en heeft er weer iemand afgehaakt.
Ik ga er ook eens kijken en denk: leuk gebaar, doe ik ook. Ik mag er tien kiezen en als eerste natuurlijk degene die *mij* koos en toen nog een paar die ik écht goed vind en een paar die meer aandacht verdienen en enkele kon ik niet vinden maar ach – niet zo belangrijk.
Dacht ik.
Even later denk ik: als ik nou eens góed kijk kan ik die ik niet kon vinden maar écht wou aanbevelen ook nog aanraden.
En dan wordt het al snel ‘kiezen bij sport op de middelbare school’.
Wie vind ik aardig. Van wie hoop ik dat ze mij aardig vindt (of gáát vinden). Om wie kan ik niet heen.
En tegelijk: ik wil me niet echt belachelijk maken door iemand aan te bevelen die niet meer te melden heeft dan “ik zet koffie”.
Nóg tien uitgekozen dus en nu even naar twitter. Waar mijn keuzes blijken te zijn getweet. Oempf.
Geef een reactie