Kip zoek

Gisteravond: het is half tien en Femke zit in de schuur maar Agnes niet.
Femke maakt zielige geluidjes.
Ik loop de tuin in: geen Agnes. Voor zover ik dat kan zien want het onkruid is veel en hoog.
Ik laat de deur op de haak tot ik om kwart voor elf naar bed ga.
En zo’n beetje slaap.
Om vijf uur ben ik echt wakker en denk: ze is dood. Het kan niet anders.

Ik ga naar beneden, ik laat Femke vrij. Ik voer de knagers.
Dan, teruglopend uit de achtertuin, hoor ik een zacht klaaglijk geluidje. Agnes?
Agnes.
Ze heeft overnacht in het oude hok van Broer Konijn dat al jaren wordt gebruikt als opslag voor gaas enzo. En nu kan ze er niet meer uit want dan moet ze in onkruid springen en dat vindt ze eng.
Ik niet dus waad ik door hoog groen en geel en til haar naar het pad.
Blije hereniging met Femke.

Tien minuten later hebben ze alles vergeten.
Zij wel.