Ik sta weer op met het gevoel dat ik een maand alleen maar wil slápen.
Ik sleep me naar de radio en laat me verrassen door een mooi Radio 1 Journaal met een perfecte reportage van Joris van de Kerkhof.
Als die jongen goed is, is-ie ook meteen fantastisch goed.
Ik schrijf mijn stukjes, ik pak mijn pakjes, ik ga naar de propvolle Plusmarkt waar alle caissières weer eens tegelijk moeten koffiedrinken (zullen wel een goede CAO hebben).
Ik kom om half twaalf thuis, ik pak de boodschappen uit, ik haal mail op: een klant.
Die ik snel moet afhandelen want dadelijk verhuist de Winkel en we willen niet dat klant tussen wal en schip belandt (au!).
Klant blijkt een Belg. Wat betekent dat ik het artikel moet opzoeken en wegen om de porto te bepalen (voor wie het niet weet: binnenland en buitenland hebben een ander tarief).
Ik tik het bevestigingsmailtje. Ik doe zénd.
Ik haal weer mail op. Van klant.
“laat die kado van mij maar vallen, het komt blijkbaar uit nederland, gaat veel te lang duren.
sorry voor het ongemak.
met dank”
Geef een reactie