Toen ik vanmorgen mijn tanden aan het poetsen was – het eerste meditatieve moment van de dag – keek ik uit het dakraam en zag dit rustende duifje; die leek me ook in meditatief verband te verkeren met de electrotechniek.
Toen ging mijn tandenborstel grommen en weigerde verdere poetsbewegingen. De duif vloog weg en ging met z’n collega’s zaadjes pikken. Ik zette de pc aan om te kijken of er vannacht iemand iets besteld had bij www.dewinkelvanjeanne.nl.
Conclusie? Ik moet een nieuwe tandenborstel kopen. De duif kan lekker roekoe gaan roepen.
Ik poets altijd zelf, geen machinne voor nodig.
Meer een kwestie van “Dikke duif loopt tegen de lamp”…