In mei was ik in Warner Springs.
Ik huurde een huis dat aan twee kanten een veranda had.
Het liefst zat ik aan deze kant.
Die heeft een dubbele deur.
Met aan de buitenkant een mechanisme waardoor hij telkens dichtviel.
Ik bedoel: je kon ‘m niet open laten staan, ook niet op een kier.
Op de ochtend van mijn vertrek open ik die deur en zie klem(?) onder de drempel een kleine lizard zitten.
Shit! ik zal ‘m toch niet hebben geplet?!
Ik bekijk het diertje.
Ik zie hem niet ademen.
Ik denk dat als hij dood zou zijn, zijn oogje een waas zou hebben.
Of niet? ik kan me niet herinneren ooit een dode hagedis te hebben gezien.
Ik maak foto’s in de hoop zo beter te kunnen zien of hij helder kijkt of dood.
Nog steeds geen idee.
Dan klem ik de deur wijd open met 1 van de stoelen en wacht af.
Lizard blijft roerloos.
Ik weet het nu bijna zeker: dood.
Ik besluit hem een tijdje alleen te laten.
Een half uur later is hij weg.
Grote opluchting.
En nu niet piekeren of hij misschien toch is beschadigd.
Laat ik het er maar op houden dat hij gewoon een kut nacht heeft gehad: 12 uur opgesloten zitten tussen twee deuren.
Maar eind goed al goed.
Aangenomen dat lizards niet aan traumatische stress doen.
Ik verwacht dat hij onder de gesloten deur is gekropen en daar is gaan liggen. Die beestjes zijn superplat.
Ik hoop het.
Omdat die buitenste deur altijd met een klap in het slot viel herinner ik me hem ook als ‘klem’ denk ik.