Ik heb een wilde tuin met wilde bomen in die zin dat ik ze al vele jaren hun gang laat gaan.
Bij twee heeft dat ertoe geleid dat ze een helft hebben laten vallen.
De perenboom bij het huis viel half tegen mijn schuurdeur zodat ik het huis aan de achterkant niet meer uit kon.
De wilg bij de sloot liet een helft droppen op de konijnenren achter.
Dat gebeurde allebei een tijd geleden en ik liet me nu overtuigen dat de wilg moest worden gesnoeid.
Dat staat er wat vals, alsof het niet echt nodig was.
Dat was het wél.
Ik bedoel meer dat ik er tegenop zag.
Woensdag was het zover.
Tuinman 1 klom naar de top van mijn wilg, tuinman 2 ving beneden de takken op en sleepte ze naar de straat waar ze werden versnipperd.
Ik keek toe vanaf mijn werkkamer.
En schrok.
Want we hadden het niet vantevoren doorgenomen (ik had er ook niet naar gevraagd) maar ik had niet gedacht dat het snoeien zo grondig zou gebeuren.
Tak na tak viel naar beneden.
Steeds kaler werd de top.
(het was donker weer en de foto’s zijn gemaakt achter -vies- glas)
Zo eindigde mijn fraaie boom
Zo zag het er de volgende ochtend uit
En dit was twee jaar geleden.
In de zomer.
Ooit krijgen de stompen weer takjes.
Dunne takjes.
Dit jaar zal hij naar verwachting overslaan.
Ik probeer eraan te wennen.
Geef een reactie