Origineel is het niet, maar de lente kan me niet snel genoeg komen.
En dan heb ik het niet over het (mooiere) weer – hoewel dat mooi meegenomen is.
Ik heb het over de spreeuw die het vertrouwde nest links boven mijn werkkamer weer aan het her-inrichten is. En de andere boven de slaapkamer.
Die zijn er al.
Gisteren zag ik een koolmees wegvliegen met een donsveertje van een van de kippen.
Een kauwtje vloog met een te grote tak (en liet die vallen).
Lammetjes staan buiten bij het gehucht Noordeinde. Vandaag voor het eerst.
De paardenbloemen ontkiemen tussen de steentjes in mijn tuin. Elke dag ietsje groter, ietsje weelderiger, ietsje groener, ietsje meer bijna-plant.
Waarop ik wacht: egel.
Gisteren stond ik bij de komposthoop in de achtertuin en dacht: zou het nou niet helemaal te gek zijn als egel nú er onder vandaan kroop.
Elke avond voor duister kijk ik vanuit de woonkamer naar het terrasje achter het huis.
Het zóu kunnen.
Egels komen tot leven sinds eind februari. Het weer is best mooi. Dus: waarom niet.
De te butsen-klutsen eitjes zijn al in huis.
Geef een reactie