Konijn

Gistermorgen geef ik om een uur of kwart over zeven de dieren in de tuin eten.
Weer binnen zie ik áchter de ren naast het huis een zwart konijn.
Ik kan (wil) het zo niet geloven dat ik denk: niet in paniek raken, héb ik wel een zwart konijn?
Dat kan zijn ontsnapt.

Dat heb ik.
Coco.
Het hoort *in* die ren.

Ik hol weer naar buiten: geen konijn achter de ren.
Ook niet ernaast.
Maar wél (o got) op het pad naast de voortuin dus onder het hekje door gekropen.
En nu twee meter van de straat.
Waar ze heerlijk zit te peuzelen van gras dat ze nog niet wil *bekijken* wanneer ik het vanaf diezelfde plek vers voor haar pluk.

Ik open het hekje, ik loop naar Coco toe, ik doe zeer veel schietgebedjes.
Ik grijp het konijn.
Dat wild spartelt maar dat ik in de eigen ren terug kan zetten.

Sindsdien heb ik al een paar keer de afrastering geïnspecteerd en nergens een plek gezien waar je er als konijn doorheen of onderdoor kunt.
En al vele malen bezorgd in de ren gekeken of Coco daar nog wel zit.
Tot nu toe: ja.