Het is dat ik het bij binnenkomen met eigen ogen zie: Eebje en Sammie samen in de Luie Stoel. Doen ze alleen als ik weg ben en R. hier is.
Eebje geeft me de vertrouwde "ik ken dat mens ergens van, maar waarvan ook alweer"-blik en valt dan weer in slaap.
Sammie denkt dieper na en als ik geheel vrijblijvend mijn hand voorhoud krijgt die kopjes en nog meer kopjes en dan een heel lijfje.
In de tuin Guus geroepen die aankomt en heftig mauwt en dan weer weg holt (verward zieltje).
Sammie wil intussen de blije herkenning in rosbief zien omgezet.
Ik duik in bed.
Een half uur later: tegen me aan Sammie. Naast het bed Guus. Hand voorgehouden, lik. Aai over het hoofd "kom maar Guus". Guus op bed. Guus likt mijn gezicht, tien minuten rust, Guus likt weer mijn gezicht en weer even rust en nog meer gelik en ik sta op en ben blij dat ik terug ben.
En om de cirkel rond te maken: twee uur later liggen Guus en Sammie in elkaars pootjes op bed (hebben ze al die tijd niet gedaan) en Eebje ligt weer alleen.
Dit na twee ons rosbief.
Hansje zegt
Je bent weer thuis!
En voor de katten wordt het leven eindelijk weer *gewoon*… 🙂
Jetje zegt
Welkom thuis!
Sandra zegt
Ha, welkom thuis 🙂
En binnen twee uurtjes de katten alweer als vanouds?
anneke zegt
jij hebt r&b-katten