Over drie uur mag ik de dierenarts bellen.
Eigenlijk pas over *ruim* drie uur.
Dan hoor ik of Tjibbe mag blijven leven of dat ze dood moet.
Gisteren was ik betrekkelijk optimistisch en kon ik het zelfs een beetje uit mijn hoofd zetten: ik kon toch niets doen.
Sinds ik wakker ben zit ik met kramp in mijn maag.
Ik denk: als de dokter nu al weet dat ze dood moet zal hij toch wel bellen?
Maar dan: natuurlijk niet. Want die gesprekjes kosten tijd en het is nu spreekuur. En daarna is het opereren.
Braaf sta ik om half zes op en hoor op het Radio 1 Journaal over Rusland en Gaza en Colombia en ik kán er niets mee.
Ik kan helemaal niets.
Mooi stukkie over Mazar er nog uitgeperst. Sterkte vandaag.
veel sterkte met wachten. ik duim!
@ Jaap: verder had ik erop gegokt dat het Filiaal makkelijk-maar-leuk zou zijn maar er was geen bal aan dus toen ‘had ik een probleem’.
Nog even Jeanne, sterkte. Ik hoop dat de uitslag positief is