Kwijt

Vlak voordat ik naar München ging kocht ik een nieuwe kleine camera.
Een Panasonic DC-TZ60.
Ik wou ‘m gebruiken om in de opera te fotograferen.
Dat werd bagger (wat ook kan komen omdat ik me er vantevoren onvoldoende in verdiepte).

De afgelopen dagen ging ik de camera echt uitproberen.
En mooi dat-ie blijkt te zijn!
Alleen ben ik ‘m nu kwijt.

Ik weet nog wat ik er het laatst mee deed (kipjes en een eend en een kauwtje fotograferen om een uur of vijf).
Ik weet nog dat ik ‘m mee naar binnen nam en toen dacht: ik moet eindelijk een begin maken met de Betty Boop-spullen op marktplaats zetten.
En dat ik toen opeens mijn handen te vol had.
Zodat ik – vermoed ik – de camera ergens heb neergelegd.

Alleen kan ik hem niet meer vinden.
Een senior moment kwelt mijn geest!

Hoeveel routes en plekjes ik ook naloop: NIKS.
Wat ontzettend jammer dat je een camera niet net als een mobieltje kunt béllen wanneer je even is ontschoten waar je hem hebt neergelegd.

GEVONDEN!!!!