De dartele Belladonna is dood, een week geleden. ’s Ochtends komt ze nog op het hooi aanstormen, twee uur later ligt ze dood in haar hok. Hartaanval, hersenbloeding? Volstrekt niet leuk.
Uitgaand van haar maatje Thomas, was een nieuwe vriendin meteen aan de orde. En, ik hou dit bericht kort, dat is de mooie Sally. Kleur: donkerbruin extra bittere chocola, oren:heel lang en slank. Gedrag: ontspannen en ondernemend en uiterst vriendelijk. Tussen haar en Thomas is geen mep gevallen en ook niet gereden, vanaf het eerste moment was er een aardige sociale omgang die intussen naar vriendschappelijkheid is uitgegroeid. Verdere ontwikkeling is zeker niet uitgesloten.
Ook de cavia’s vinden het best.
Hieronder vast een foto van het nieuwe stel, gemaakt toen ze na een autorit, nog in de kooi, aankwamen bij hun ruime woning.
Ik reageer hier maar meteen op je mail.
Wat fijn voor Thomas, want daar draait het tenslotte om, dat het met Sally zo klikt.
Ik was heel benieuwd wie er meegekomen was, maar namen zeggen mij op het moment niet zoveel. Wel de konijnen zelf en Sally is mij ook opgevallen, omdat ze een vreselijk mooi Rex-konijn is, een echte rasdame dus.
Rexen staan er om bekend lief en vriendelijk te zijn, en dat laat deze dus ook zien.
Maar ik kan het niet nalaten om te zeggen, dat ik het wel erg jammer van Belladonna vind. Ze was een konijn met een (bijzondere) persoonlijkheid!
@ Inge. Belladonna had inderdaad een zeer eigen karakter, bovendien was ze volop aan het leven, zodat haar plotselinge dood dubbeldroevig is. Omdat het mij als mens allemaal wat vlug ging, beschreef ik het meer vanuit het seriële konijnenperspectief van Thomas.
En, zoals je zegt, het gaat om de konijnen.