Ooit maakten de cavia´s gebruik van de hele ren.
Gewoon een beetje rondwandelen, in en uit de verschillende huisjes.
Nieuwsgierig Aagje zijn.
De laatste jaren komt dat niet meer voor.
Vermoedelijk omdat Bella Donna een paar keer helemaal door het lint is gegaan en daarbij 1x een caafje (Carla) in het lieve kontje heeft gebeten.
Sindsdien delen we de ren midden maart (dan wordt BD opgewonden) in twee. En eerst haalden we wanneer het herfst werd de afrastering weer weg maar nu staat die wat teruggeklapt altijd gereed voor je-weet-maar-nooit. Want Bella Donna is dit jaar weliswaar allerliefst maar haar knopje kan omgaan.
(zie die rol links op de foto)
Vandaag zijn een paar caafjes opeens ondernemend en wagen zich over de fictieve grens.
Omdat ik dit wil stimuleren knip ik wat wilgetakken met verse scheuten (smul-smul) af en leg die net over de grens.
Enkele caafjes tasten toe.
En niet de minste! Carla (rechts) is erbij en Beverly (midden) waarover de Opvang een jaar geleden belde of ze niet hier mocht wonen omdat ze zo bang was dat het niet denkbaar was dat ze bij mensen met gretige kinderhandjes kon worden geplaatst.
Maar andere (zoals Gerda) zijn terughoudender.
Zodat ik om ook die te plezieren wat bamboe knip en dat in hun vertrouwde stukje ren drop.
Zijn ze niet snoezig met hun allen?
Je verwacht dat ze elk moment uitbarsten in Do-re-mi.
Jaap zegt
Dit zijn zo’n beetje de allerleukste caviafoto’s, met BD, die ik hier zag – aaibaarder roedeltje is er niet lijkt me.