Een klant die de afgelopen maand een paar keer boekenleggers bij me koopt (ik bedoel: aardige klant, maar ik ken ‘m nog niet lang) vraagt me uit Amerika landkaarten voor hem mee te brengen.
Dat weiger ik na te veel te slechte ervaringen met ‘koop x voor mij’ en als ik er dan mee thuis kom opeens niet meer willen. En dus ook niet betalen.
Bovendien: hoe beoordeel ik wat voor een ander interessant is.
Maar landkaarten – daarvan heb ik er nog een heleboel liggen.
Die wil ik best tegen verzendkosten toesturen. Dat ruimt ook lekker op.
Alleen blijkt dat ik veel kaarten dubbel en nog veel vaker dan dubbel heb.
Daarvoor heeft hij geen belangstelling.
Dus overweeg ik ze hier aan te bieden.
Best leuk toch, als iemand toevallig naar Californië of Las Vegas gaat (bv) of dat overweegt.
Maar.
Dat betekent dat ik hier een opsomming moet maken van wat ik allemaal héb (= veel werk).
In de Winkel zetten is zinloos (deed ik ooit, verkocht nauwelijks).
Weggooien dan maar?
Dat vind ik zonde – daarom héb ik ze ook nog allemaal.
Zodat ik nu een deel -tegen de kosten van een pakketzegel- naar die klant stuur.
En de rest terug prop in de kast.
Zou het een oplossing zijn mensen die zulke specifieke wensen hebben vooraf een borg te laten storten? Of, sterker, gewoon vooraf het hele bedrag te laten betalen? Lijkt me gerechtvaardigd gezien jouw ervaringen. Ander punt: mag jij zelf ook iets aan dit geshop verdienen? (Lijkt me wel!)
Heb je een kaart van Arizona met een fors deel daarop ten zuiden van Toeoe-son? Zo ja, consider it sold.
@Nan: ik doe het sowieso niet meer.
Vooruitbetalen heb ik inderdaad overwogen maar zelfs dan.
Ik ben dan toch degene die kiest: dit Coca-Cola souvenir is leuk of niet leuk genoeg (bv).
Of: deze kaart is een Rand McNally – mm, dat is misschien te ‘gewoon’? Of daarom juist de bedoeling?
Dan moet ik dus de knoop doorhakken. Of telkens mailen.
Gewoon: te veel gedoe.
@Nan: ik heb algemene kaarten van Arizona Rand McNally, AAA, nog wat.
En ook 1 van South East Arizona = denk ik het deel wat je bedoelt.
Mail me even.