Het kan geen toeval zijn: het konijnenpaartje in de ren naast het huis is altijd superklef terwijl het paartje in de achterren elkaar wel aardig vindt (vermoed ik) maar veel geknuffeld wordt er niet. Laat staan gelebberd.
Iets met aardstralen.
Vandaag zie ik opeens Sally bevallig uitgestrekt en Thomas die haar vol overgave likt en dan zijn kopje op haar legt.
Ik hol naar binnen, grijp de kleine camera en maak (nerveus als ik ben) snel een paar onscherpe foto’s.
Helaas verstoor ik zo het samenzijn.
Maar volgens mij is dit het begin van iets héél moois.
Geef een reactie