Op 1 maart stop ik met Fanlog.
Dan stopt ook Fanlog zoals het nu is en wordt het voortgezet (soort herstart) als het Nieuwe Fanlog – of hoe de nieuwe mensen het ook zullen noemen (ik heb geen idee).
Ik doe nog 2x de ochtenduitzending (op 16/2 en 24/2).
That’s it.
Het is een verstandige beslissing. Het is de juiste beslissing. Ik heb geen spijt.
Maar het is wel mijn kindje dat ik na bijna 5 jaar afsta aan anderen.
Twee oude, vertrouwde anderen. En 1 jonge ook wel vertrouwde andere. Maar die is er toch pas een paar maanden bij.
En nu nog 1 jonge andere. Die vandaag op Fanlog schrijft over hoe 20 jaar geleden Mandela werd vrijgelaten.
Ik weet nog precies waar ik toen was en wat ik toen deed.
Zij was net twee maanden geboren.
Is prima. Zo moet het zijn.
Maar er zit een klein krampje in mijn maag.
(O ja: hou je ff in als je meent een “ik zou…”- of “volgens mij moet jij….”-commentje te moeten plaatsen. Ik ben eerlijk en ben dus kwetsbaar maar ik ben geen schietschijf.)
Natuurlijk heb je krampje in maag. Het is me nogal wat: dit ‘kindje’ loslaten en aan anderen overlaten. Dappere beslissing.