27 dagen heeft het geduurd en gisteren wisten R. en ik het nog zeker: Potter wordt dinsdag weggehaald bij Tjibbe die toch niet echt van hem houdt en hij mag zijn geluk gaan zoeken bij Ginny.
Vanochtend sta ik nog met N. te aarzelen: zal ik wel, zal ik niet.
Want misschien kunnen konijnen ook wel Echte Liefde ervaren zonder dat ze per se kléf met elkaar zijn.
Ik bedoel: je hebt ook mensen die in een relatie meer maatjes zijn dan dat ze nou de hele dag met elkaar zitten te klooien.
En wie ben ik dan om te zeggen: dat soort liefde is niet goed genoeg, jullie gaan weer uit elkaar.
Maar nu, opeens, ze dóen het.
Niet wippen (dat hoeft immers niet per se Liefde te zijn) maar tegen elkaar aan zitten en om en om elkaars beeldschone hoofdje likken.
Klef. Heel erg klef.
Tjib moest eens weten hoe ze door het oog van de naald is gekropen.
Renesmurf zegt
het is net of ze het aanvoelen, even knuffelen voor de baas dus.