Gewoonlijk ligt Loki ’s avonds op bed en als hij daar niet ligt is hij buiten en zit naar binnen te kijken en dan wacht hij op het moment dat ik hem binnen laat.
Vanavond om negen uur: geen Loki op bed. En ook geen Loki op zijn dekentje op de tafel beneden.
Ik open het raam en roep hem en dan is daar zijn lieve zachte Loki geluidje ergens achter me.
Geen idee waar hij vandaan komt maar ik geef hem een mini zakje Sheba (hoewel van ‘zielig’ geen sprake is).
Een uur later: nog geen Loki op bed.
En ook geen Loki op zijn dekentje.
Ik snap het niet!
Maar dan zie ik dat Loki op zijn toren ligt.
Waar hij al niet meer heeft gelegen sinds de oppassers van het voorjaar.
Ik loop naar hem toe.
Ik vertel hem (wat hij natuurlijk allang weet) dat hij de liefde van mijn leven is.
En nog wat van die teksten.
Ik hou zo van die kat.
Geef een reactie