Liefdesdrank

R. en ik waren naar de opera.
L’Elisir d’Amore. Volgens VK en NRC ‘leuk’.
Vielen wat dingetjes op af te dingen maar: leuk.
Op de site van de Opera stond een trailer die er óók al leuk uitzag.
Zodat wij ons verheugden op niet erg hoogstaande opera maar wel fijn amusement.
Bovendien: Donizetti.

Er was een doek met een grappige tekst (en een oud kanon).

Het orkest stemde, de dirigent (niet-onaantrekkelijk) maakte *spot aan* een buiging naar het publiek. We zaten op rij twee in het midden.
Het orkest begon te spelen en meteen was duidelijk: dit wordt saai. En niet zo’n beetje saai.
De enscenering viel ook niet mee.
Helemaal aan het eind van het eerste bedrijf leefde het allemaal een beetje op.
Maar de gedachte nog anderhalf uur uit te zitten stond vooral mij en ook R. tegen (hoewel minder).

Nu ben ik thuis en heel erg moe en heel tevreden omdat ik heb geregeld dat ik morgenochtend géén Fanlog doe.
Iemand anders doet het. Die vorige keer toen hij zou meedoen drie kwartier geen computer aan de praat kreeg (hij luistert radio via de computer) wat mij toen een hoop onrust bezorgde. Maar nu is het zijn probleem. Ik slaap uit. En als ik toch eerder wakker word slaap ik tóch uit.
Kwa Radio 1 Journaal en Fanlog.