Soms, wanneer ik terug kom van een reis, is Loki dolblij.
Hij komt steeds in mijn armen liggen en spint en spint.
Dit keer is hij de eerste dag wel wat van slag: hij kneedt een uur lang terwijl ik probeer wat bij te slapen, gaat dan tegen me aan liggen maar is daarna ook weer weg.
’s Nachts slaapt hij niet bij me.
Overdag evenmin.
Kwa slaapplek wisselt hij tussen zijn toren en zijn dekentje en gewoon plat op de tafel.
Aaien waardeert hij niet.
Wanneer ik het even probeer doet of hij dat niet merkt.
Waarschijnlijk betekent dit dat er tijdens mijn afwezigheid goed voor hem is gezorgd.
Mogelijk mist hij zelfs de oppassers en vindt hij het helemaal niet fijn dat ik er weer ben.
Monique zegt
Vast niet (niet fijn)!